Behandeling van CNZ – een veelzijdige aanpak

Volgens de IRIS-richtlijnen wordt er, afhankelijk van het stadium van de ziekte en de bevindingen tijdens het diagnostische proces,een individueel behandelingsplan opgesteld.   

Essentieel is hierbij om de hoofdstrategieën in gedachten te houden, zoals vroegtijdige interventie, progressie monitoren, voedingsmanagement, verlichting van symptomen en voorlichting van de cliënt. Ze kunnen uitgebreide en geïndividualiseerde zorg bieden aan kattenpatiënten in verschillende stadia van de ziekte, met als doel hun welzijn te optimaliseren en de levenskwaliteit te verlengen.

Het belang van niervoeding voor katten

Niervoeding voor katten vormt de hoeksteen van de CNZ-behandeling. Het is van cruciaal belang om een voeding  op maat samen te stellen, zodat het fosforgehalte onder controle blijft, de eiwitkwaliteit wordt geoptimaliseerd en aan de voedingsbehoeften wordt voldaan. Veterinaire voedingsexpertise is dan ook een integraal onderdeel van het bepalen van effectieve voedingsplannen.


Preventie dehydratatie

Voldoende hydratatie is essentieel bij de behandeling van CNZ. Strategieën die waterinname stimuleren, waaronder natte voeding en waterfonteinen, verminderen het risico op dehydratatie die gepaard gaat met een verminderd concentratievermogen van de nieren.

Het belang van kaliumsupplementatie

Kalium is een essentiëel elektroliet die een cruciale rol speelt in verschillende fysiologische processen, zoals het handhaven van het potentiaal van celmembranen, het ondersteunen van neuromusculaire functies en het bijdragen aan het zuur-base-evenwicht. 

Naarmate CNZ vordert, wordt het steeds moeilijker om het delicate evenwicht tussen het handhaven van optimale kaliumspiegels en het vermijden van overmatige accumulatie te behouden. Supplementen voorschrijven of de voeding aanpassen is in die gevallen noodzakelijk, maar vereist wel regelmatige controle om ervoor te zorgen dat de kaliumspiegels binnen het therapeutische bereik blijven en mogelijke complicaties die gepaard gaan met zowel hyperkaliëmie als hypokaliëmie worden voorkomen.

Uremische toxines bij katten: bijproducten van nierfunctiestoornissen die de gezondheid beïnvloeden

Uremische toxines bij katten omvatten, naast creatinine, ureum en SDMA, onder meer indoxylsulfaat en paracresolsulfaat. Deze stoffen, die normaal gesproken  via de urine worden uitgescheiden, zijn metabole bijproducten die zich ophopen als gevolg van een verminderde nierfunctie en die bij katten met CNZ verhoogde concentraties kunnen bereiken. Deze verhoging draagt bij tot verschillende complicaties, waaronder misselijkheid en bloedarmoede en in het algemeen tot verslechtering van de gezondheid en levenskwaliteit. Bij de behandeling van CNZ gaat het niet alleen om het aanpakken van de achteruitgang van de nierfunctie, maar ook om het verzachten van de impact van uremische toxines om het algehele welzijn van getroffen kattenpatiënten te verbeteren.

Bezoek www.porus-one.com voor meer informatie over uremische toxines.

Fosfaatbinders: management van hyperfosfatemie

Verhoogde serumfosforwaarden kunnen bijdragen tot de progressie van chronische nierziekte en de manifestatie van bijbehorende klinische symptomen.

Fosfaatbinders, die cruciaal zijn bij het behandelen van hyperfosfatemie, binden zich in het maagdarmkanaal aan fosfor uit de voeding om zo de absorptie ervan te belemmeren. Deze binders dragen bij aan de algehele regulering van de mineralenbalans en vormen een belangrijk onderdeel van de CNZ-behandeling.

Fosfaatbinders opnemen in het therapeutische regime benadrukt de uitgebreide aard van de CNZ-behandeling, die niet alleen is gericht op de aanpak van de verminderde nierfunctie, maar ook op de aanpak van ingewikkelde biochemische onevenwichtigheden die bijdragen tot het ziekteverloop.

Het beheersen van de bloeddruk

Het beheer van hypertensie is veelzijdig en omvat farmacologische interventies die zijn afgestemd op de individuele behoeften van de patiënt (Acierno et al., 2018). Waakzaam en regelmatig bloeddrukbeheer draagt bij aan de algehele niergezondheid.

De opname van antihypertensiva (bijv. calciumkanaalblokkers zoals amlodipine) in het therapeutische arsenaal voor chronische nierziekte bij katten, illustreert een veelzijdige aanpak. Naast hun primaire rol in het beheer van de bloeddruk, vertonen deze medicijnen renoprotectieve eigenschappen (Rizwan et al., 2019), wat bijdraagt aan een geïntegreerde strategie die gericht is op het behouden van de nierfunctie en het verbeteren van de algehele kwaliteit van leven voor kattenpatiënten met chronische nierziekte.

Symptoombestrijding: verbetering van de levenskwaliteit

Chronische nierziekte bij katten gaat vaak gepaard met een spectrum aan symptomen die een aanzienlijke impact op hun welzijn hebben, zoals onder meer bloedarmoede, constipatie, misselijkheid en braken. Symptoombestrijding is cruciaal. De nadruk ligt daarbij op gerichte interventies om specifieke manifestaties te verlichten en op de verbetering van de algehele levenskwaliteit van kattenpatiënten.

Geavanceerde therapeutische opties: niertransplantaties

Niertransplantatie kan een haalbare optie blijken voor de behandeling van vergevorderde gevallen. Ze kan leiden tot een aanzienlijke verbetering van de levenskwaliteit en een verlenging van de levensduur. De succespercentages voor niertransplantaties (Bernsteen et al, 2000 & Viernes et al, 2023) variëren en zijn afhankelijk van factoren als donorcompatibiliteit en de algehele gezondheid van de ontvanger. Ten behoeve van onze geliefde kat vereist het navigeren door deze geavanceerde behandelingsmogelijkheden een nauwe samenwerking tussen dierenartsen en een geïnformeerde besluitvorming. 

 

Conclusie: effectieve behandeling van CNZ bij katten vereist van de dierenartsen een holistische en proactieve aanpak. Naast nauwkeurige diagnostiek en therapieën op maat, zijn routinecontroles voor vroegtijdige opsporing, naleving van de IRIS-richtlijnen voor nauwkeurige stagering en transparante communicatie met katteneigenaren, fundamentele pijlers voor de gezondheidszorg van katten. Door proactief subtiele signalen te identificeren, richtlijnen voor stagering te gebruiken en eigenaren bij het proces te betrekken, verbeteren dierenartsen niet alleen de levens van kattenpatiënten, maar vormen ze met hun toewijding een voorbeeld ter bevordering van de gezondheidszorg voor katten.

  • Rizwan F, Yesmine S, Banu SG, Chowdhury IA, Hasan R, Chatterjee TK. Renoprotective effects of stevia (Stevia rebaudiana Bertoni), amlodipine, valsartan, and losartan in gentamycin-induced nephrotoxicity in the rat model: Biochemical, hematological and histological approaches. Toxicol Rep. 2019 Jul 11;6:683-691. doi: 10.1016/j.toxrep.2019.07.003. PMID: 31372346; PMCID: PMC6656923.
keyboard_arrow_up