-
http://www.iris-kidney.com/pdf/IRIS_Pocket_Guide_to_CKD_2023.pdf
-
Zhai CJ, Yang XW, Sun J, Wang R. Ef cacy and safety of lanthanum carbonate versus calcium-based phosphate binders in patients with chronic kidney disease: a systematic review and meta-analysis. Int Urol Nephrol. 2015;47(3):527-535. doi:10.1007/s11255-014- 0876-x
-
IRIS Kidney - Education - Hypercalcemia in CKD (iris-kidney.com)
-
Safety and efficacy of a feed additive consisting of lanthanum carbonate octahydrate (Lanthan One) for cats (Porus GmbH)
-
Hansen, O., Wecks, M., Hofmann, J., & Dietzmann, L. (2023). Comparison of the in vitro phosphate binding capacity of lanthanum carbonate with three feed supplements intended for this use. ISFM Feline Congress.
Fosfaatbinders bij katten met CKD
Chronisch nierfalen bij katten
De International Renal Interest Society (IRIS) delen kennis en advies omtrent chronisch nierfalen in katten (CKD). Vanaf het eerste stadium van CKD wordt geadviseerd om het fosfaatgehalte in het bloed te monitoren en op minder dan 4,6 mg/dL (<1,5 mmol/L) te krijgen en te houden. IRIS adviseert, wanneer nodig, een nierdieet en fosfaatbinder te geven aan de patiënt.1
Fosfaat, dat het mineraal fosfor bevat, is een belangrijk element in het lichaam. Het heeft o.a. invloed op de energiestofwisseling en is, samen met calcium, een bouwsteen voor het skelet.
Een fosfaatbinder is een stof die er voor zorgt dat het fosfaat minder goed uit het voer kan worden opgenomen. De combinatie tussen een nierdieet plus fosfaatbinder is erop gericht om de fosfaatconcentratie in het bloed te verlagen. In het beloop van CKD wordt in stadium 3 geadviseerd het fosfaatgehalte op minder dan 5,0 mg/dL (<1,6 mmol/L) te houden en bij stadium 4 op minder dan 6,0 mg/dL (<1,9 mmol/L).1
IRIS-richtlijnen voor het gebruik van fosfaatbinders vanaf stadium I: Gebruik van intestinale fosfaatbinders, zoals lanthaancarbonaat, wanneer de fosfaatconcentratie in het serum na dieetbeperking > 1,5 mmol/l (> 4,6 mg/dl) is.1
Fosfaatbinders en hypercalcemie
12-21% van de katten met CKD heeft ook hypercalcemie. Fosfaatbinders kunnen gebaseerd zijn op calciumcarbonaat, waarbij het risico op hypercalcemie bestaat: "Lanthaancarbonaat kan een vergelijkbaar aantal patiënten met gecontroleerde fosfaatwaarden bereiken als fosfaatbinders op basis van calcium, met een lagere incidentie van hypercalcemie."2
De mogelijke gevolgen van hypercalcemie zijn: verdere afname van de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR), anorexie, polyurie/polydipsie (PU/PD), spierzwakte, obstipatie, en eventueel urolithiasis. Vooral in combinatie met hyperfosfatemie kan hypercalcemie leiden tot verkalking van zachte weefsels, wat onderdeel is van het syndroom van chronische nierschade – mineralen- en botstoornis (CKD-MBD).3
Alertheid op hypercalcemie is geboden bij deze patiënten!
NIEUW: Catney® One
Catney® One is een fosfaatbinder gebaseerd op lathaancarbonaat.
Lanthaancarbonaat is de enige in de EU geregistreerde fosfaatbinder (efsa-reg.nr. 4d23) voor gebruik bij katten met chronische nierziekte.
Klik op de afbeelding en ga naar de productpagina van Catney® One, hier is de leaflet ook te vinden.
De voordelen van lanthaancarbonaat ten opzichte van andere fosfaatbinders (gebaseerd op calciumcarbonaat) zijn:
- Veiligheid is aangetoond door The Panel on Additives and Products or Substanes used in Animal Feed (FEEDAP).4
- De effectiviteit van lathaancarbonaat is gelijk aan die van calciumcarbonaat, maar het risico op hypercalcemie is minder.
Lanthaancarbonaat werkt door zich te binden aan fosfaat in de voeding, waardoor de opname van fosfaat in de darmen wordt verminderd. Hierdoor kan het fosfaat niet in de bloedbaan worden opgenomen, wat helpt om het fosfaatgehalte in het bloed onder controle te houden.
Uit onderzoek blijkt dat lanthaancarbonaat 100% werkt in zowel het zure maagmilieu, als in het alkalische dikke darm milieu.5
Gebruik van Catney® One
Het gebruik van Catney® One is afhankelijk van het fosfaatgehalte in het bloed. In de IRIS richtlijnen wordt aangegeven dat een fosfaatbinder al in stadium I van chronische nierziekte nodig kan zijn. Het is belangrijk om het fosfaat (en calcium) gehalte te monitoren: elke 4-6 weken tot stabiel, dan elke 12 weken.1
Referenties add